Της Ευδοκίας Καλουδά
Το σχολείο είναι ένας βασικός κοινωνικός θεσμός, που αναμφίβολα συμβάλλει στην πνευματική καλλιέργεια κάθε μαθητή. Ωστόσο, δυστυχώς, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί προσωπικά μου προκαλεί αρκετό άγχος, το οποίο έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική μου υγεία.
Αρχικά, το σύστημα αξιολόγησης, που προϋποθέτει βαθμούς και διαγωνίσματα, απομακρύνει από την ουσιαστική εκπαίδευση. Τις περισσότερες φορές δίνουμε μεγαλύτερη βάση στην ποσότητα πληροφοριών που μπορούμε να αφομοιώσουμε, προκειμένου να γράφουμε καλά στις προγραμματισμένες δοκιμασίες και να έχουμε ένα υψηλό βαθμό στο τετράμηνο, από το να κατακτήσουμε ουσιαστικά τις γνώσεις. Αυτή η ανάγκη έχει ως αποτέλεσμα να νιώθουμε ότι πρέπει να ξέρουμε τα πάντα και, αν τυχόν μας ξεφύγει κάτι, πιστεύουμε ότι δεν προσπαθήσαμε αρκετά .
Επιπλέον, κάτι που ευνοεί αυτήν την κατάσταση είναι και οι εξετάσεις στο τέλος της σχολικής χρονιάς, καθώς και οι Πανελλήνιες. Στην τελευταία περίπτωση, μάλιστα, το άγχος είναι διπλάσιο, αφού όλη μας η ζωή «εξαρτάται» από το αν θα γράψουμε καλά ή όχι.
Αυτοί οι λόγοι δυστυχώς καθιστούν το σχολείο μη ιδανικό περιβάλλον εκπαίδευσης .
Comments