Της Σαββίνας Ιακωβίδου
Η δημοκρατία μάς διαπερνά. Μας αφορά. Μας καθορίζει ως άτομα. Η δημοκρατία θα πρέπει να μάς ανήκει, γιατί πηγάζει από τον τον λαό για τον λαό. Το προδίδει και η ετυμολογία της λέξης, που αναφέρεται σ’ αυτόν (δήμος και κρατώ).
Σκέφτομαι: «Μπορούμε να αισθανόμαστε ελεύθεροι πολίτες μιας κοινωνίας δίχως δημοκρατικό υπόβαθρο;» Η απάντηση είναι όχι. Πρόκειται για την ελευθερία του λόγου, της έκφρασης, την ελευθερία της επιλογής. Γι’ αυτό, ο άνθρωπος οφείλει να αναζητά και να διεκδικεί μαχητικά την ελευθερία του και τα δικαιώματά του σε κάθε εποχή, στο πλαίσιο της κοινωνίας που δραστηριοποιείται, κρίνεται,αλλά συχνά ετεροκαθορίζεται.
Αντιλαμβάνομαι, λοιπόν, πως η διατήρηση του δημοκρατικού μου φρονήματος αφορά πρωτίστως εμένα: την αυτοσυνειδησία μου και τον αυτοσεβασμό μου. Αγωνιώ γνωρίζοντας πως η ιστορία μερικές φόρες επαναλαμβάνεται, τα μοτίβα συχνά επανεμφανίζονται και ενδεχομένως κυριαρχούν. Γι’ αυτό, εύχομαι ποτέ ξανά να μη χρειαστεί να αγωνιστούν και να ματώσουν νέοι, όπως στις 17 Νοέμβρη 1973. Ποτέ ξανά να μην υπάρξει καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων! Ποτέ ξανά φίμωση και δικτατορία! Ποτέ ξανά υπονόμευση της δημοκρατίας!
"Αντιλαμβάνομαι, λοιπόν, πως η διατήρηση του δημοκρατικού μου φρονήματος αφορά πρωτίστως εμένα: την αυτοσυνειδησία μου και τον αυτοσεβασμό μου".
Συγχαρητήρια!