Συνέντευξη Αθηνά Πρωτογύρου
Η ψυχική υγεία είναι ένα σοβαρό ζητούμενο στην εποχή μας. Ιδιαίτερα στην εφηβική ηλικία οι μαθητές αντιμετωπίζουν δυσκολία να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και οι επιπτώσεις σε κάποιες περιπτώσεις είναι σοβαρές. Για τα αρνητικά αυτά συναισθήματα θέσαμε κάποια ερωτήματα στην ψυχολόγο του σχολείου μας, κ. Σοφία Κυρμανίδου, η οποία μας απάντησε με προθυμία και την ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
Με βάση την εμπειρία σας στα σχολεία πιστεύετε ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με το άγχος στους μαθητές;
Έχει παρατηρηθεί πως αρκετοί έφηβοι παρουσιάζουν συμπτώματα άγχους και ανησυχίας στη ζωή τους. Ο νέος άνθρωπος αναζητά την προσωπική του ταυτότητα και για να βρει τον εαυτό του, δεν αρκεί απλά να στοχαστεί, πρέπει και να φροντίσει να έχει ζεστές σχέσεις με άλλους ανθρώπους: τους γονείς, τα αδέλφια, τους φίλους, τους δασκάλους, άλλους ενηλίκους. Σε όλα τα παραπάνω προστίθενται και οι αυξημένες απαιτήσεις του περιβάλλοντος από τον έφηβο, για σχολική και ακαδημαϊκή επιτυχία, για στοχοθεσία και επιλογή επαγγέλματος, αυτοέλεγχο και υπευθυνότητα. Είναι φανερό λοιπόν ότι πρόκειται για μια δύσκολη πορεία με πολλά διαφορετικά μονοπάτια.
Ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να το ξεπεράσουν;
Οι έφηβοι θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν στις τεχνικές συναισθηματικής ανακούφισης, ώστε να θωρακιστεί ο ψυχισμός τους με συμβουλές και τεχνικές και να τους δοθεί το μήνυμα ότι δεν είναι μόνοι σε μια τέτοια κατάσταση. Η προσπάθεια οφείλει να είναι συλλογική στο επίπεδο της οικογένειας, του σχολείου και κυρίως των ειδικών ψυχικής υγείας, ώστε να προτείνονται αποτελεσματικές τεχνικές στον έφηβο που αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω έντονου άγχους, ανησυχίας και στενοχώριας για αρκετά μεγάλο διάστημα.
Η λύση στο εσωτερικό «χάος» που νιώθουν οι έφηβοι βρίσκεται στην περιγραφή και τη συζήτηση των προβλημάτων τους με ένα δικό τους άνθρωπο που εμπιστεύονται ή έναν ψυχολόγο.
Πώς θα αντιμετωπίζατε ένα περιστατικό bullying ;
Ένα περιστατικό εκφοβισμού θα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα, αποφασιστικά και με στοχευμένα βήματα. Και σε αυτήν την περίπτωση, αποτελεί υψίστης σημασίας η συνεργασία και η ενημέρωση από την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και από το πλαίσιο της οικογένειας τόσο του θύματος όσο και του θύτη, για να μπορέσουν τα παιδιά αυτά να λάβουν την κατάλληλη υποστήριξη. Πέραν της αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού, σοβαρότερο ζήτημα αποτελεί και η πρόληψη μέσω πολλών δραστηριοτήτων και προγραμμάτων που μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση του εκφοβισμού. Τέτοιες πρωτοβουλίες μπορεί να είναι προγράμματα αγωγής στη συμπεριφορά, εκπαιδευτικά προγράμματα για τους γονείς, ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση.
Comments