21 Μαρτίου, μια ημέρα που η ποίηση έχει την τιμητική της, και το δίκτυο σχολικών εφημερίδων e-τύπος συγκέντρωσε στίχους αναγνωρισμένων ποιητών και όμορφες σκέψεις των μαθητών από τα σχολεία-μέλη σε ένα όμορφο padlet. Το Λύκειο Χορτιάτη συμμετείχε με ποιητικές δημιουργίες τεσσάρων μαθητριών. Δύο ποιήματά τους σήμερα φιλοξενούνται στον "Γυάλινο κόσμο".
TEENAGE LOVE
By Dialekti Petridou and Marina Kanakoudi
Longing to share its hidden light
In whispered words, love takes flight.
Across the room, their eyes do meet
A silent language, oh so sweet!
With trembling hands and nervous sights
He gathers courage beneath the skies.
Words unsaid now find their way
As he opens his heart today.
Will she smile or turn away?
In anxious hope he wants to sway
With shy smiles and blushing cheeks
Their love story timidly peaks.
Through ups and downs, they’ll stand as one
Their teenage love has just begun.
Red means romance
από την Πάντζη Ξένια
Love symbolized by red
Various romantic words are said
A day with hugs and kisses
Smiles and roses
every year such a day
I will remember the opportunity I was given to say
that I will love you
forever and ever
Τα σχολικά, τα χρόνια
από την Αγγελική Λαναρά
Κάθε μέρα στο σχολείο,
Τριγυρνώ και περπατώ,
Οι διάδρομοι γεμάτοι,
Αντιπάθεια και τσακωμό.
Η αγανάκτηση φωλιάζει,
Μαζί με την ελπίδα που κουβαλώ,
Μέσα σε όλη την απογοήτευση,
Που καθημερινά όλο ζω.
Συνεχίζει το καρναβάλι,
Επίκεντρο είμαι εγώ,
Όλα τα χέρια δείχνουν πάνω μου,
Και ο καθηγητής σιωπηλός.
Τα χέρια του πλυμένα,
Λάμπουνε αχ τόσο καθαρά,
Έγινε και αυτός Πόντιος Πιλάτος,
Και το πλήθος ασταμάτητα κοιτά.
Φωνές ακούγονται να μου λένε,
Μια ζωή την έχουμε,
Μα όταν χρειαστεί η πράξη,
Όλοι οι άφαντοι γίνονται.
Όμως εγώ στα πόδια θα σταθώ,
Θα κρατήσω το μολύβι μου το ιερό,
Και με μια γόμα θα σβήσω,
Όλον αυτόν τον εκφοβισμό.
"The poem of a lover"
by Valentini Sismanidou
Love is like a rose,
Its petals crimson, reminiscing of passion.
Its aroma painting vivid strokes of images in your head,
Its beauty drawing your eyes to it despite the other blooming flowers around it, igniting you to approach it.
Once you're closer, you notice its thorns threatening your individual, protecting its being. They glim under the rays of the sun and its edges point at you and your approaching hands.
Although threatening, when you tell it you're here to water it, caress it, and care for it, its edges soften and it lowers its guard, allowing you to come closer.
And before you know it, the small, lonely, beautiful rose grew into a big gorgeous rose bush, the colors shining brighter than the first time your eyes layed upon it, its core strong, all thanks to the care you gave it.
Commentaires