του Νικόλα Παπαδόπουλου
Το να παίζω σε μια τοπική τοπική ομάδα στα 16 μου είναι μια τεράστια εμπειρία. Μαθαίνω από τους μεγαλύτερους, βλέπω τον τρόπο που σκέφτονται και κινούνται στο γήπεδο, κάτι που με βοηθά να βελτιωθώ πιο γρήγορα. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, αλλά αυτό με κάνει πιο αποφασιστικό και δυνατό, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Είναι συναρπαστικό να νιώθω ότι με εμπιστεύονται σε μια ομάδα με έμπειρους παίκτες, κι αυτό με γεμίζει αυτοπεποίθηση.
Μερικές φορές, η κατάσταση ξεφεύγει από το αγωνιστικό κομμάτι. Παίζοντας με άντρες, ειδικά σε τοπικές κατηγορίες, έρχομαι αντιμέτωπος με σκληρά μαρκαρίσματα που πολλές φορές είναι εκτός ορίων. Δεν είναι μόνο η ένταση του παιχνιδιού, αλλά και η ατμόσφαιρα γύρω από αυτό οι κερκίδες, όπου κάποιοι οπαδοί φωνάζουν χυδαία σχόλια, μερικές φορές ακόμα και εναντίον μου επειδή είμαι ο "πιτσιρικάς". Υπάρχουν στιγμές που ο αγώνας μοιάζει περισσότερο με μάχη παρά με παιχνίδι, και η συμπεριφορά κάποιων, τόσο στο γήπεδο όσο και εκτός, δείχνει μια σκοτεινή πλευρά του ποδοσφαίρου που δεν ήθελα να γνωρίσω τόσο νωρίς.
Comentários