Της Στέλλας Γιαννακοπούλου
Πονάω από τον πόλεμο
και την ανησυχία.
Μας έκαναν να ζούμε,
να πεθαίνουμε,
να χάνουμε τα πάντα.
Κι αυτοί να γελούν…
Πόλεμος λέγεται
και με πονάει .
Όταν νυχτώνει τη ζωή
και έρχεται η θλίψη και την ελευθερία
αρχίζει
να βυθίζει.
Комментарии